Als harde g (ach-Laut)

na de letters a, o, u, au

Als zachte g (ich-Laut)

na de klinkerklanken e, i, ä, ö, ü, y, ei, eu, äu

na de medeklinkers r, l, n

vóór de verkleinende uitgang -chen

aan het begin van een woord voor de klinkers e en i

Uitzondering: de Duitse stad Chemnitz ('Kemniets')

Als 'k'

binnen de combinatie -chs- als de s onderdeel is van de stam van het woord en niet van een uitgang

in woorden van Griekse herkomst (meestal aan het begin van een woord)

Als 'shj'

in woorden van Franse herkomst

Als 'tshj'

in woorden van Engelse of Spaanse herkomst

Als 'shj'

in bijna alle woorden

Als 's' + zachte 'g'

indien verdeeld over twee lettergrepen (komt zelden voor)

bisschen

Als 'ie-juh'

in woorden van Latijnse herkomst

in landennamen op -ien

Als 'ie'

in andere gevallen (waaronder woorden van Griekse oorsprong)

Als 'ieg' met zachte 'g' (of als 'iek')

aan het eind van een woord of lettergreep

Naast de uitspraak 'ieg' in het Standaard Duits is de uitspraak 'iek' erg gebruikelijk, vooral in het zuiden van Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Als na ig nog een zachte 'g'-klank volgt dan wordt ig altijd uitgesproken als 'iek'.
Als 'ieg' met Friese/Engelse 'g'

lettergrepen overlappend